ΕΠΟ: Άσσος και over

Τρίτη και… φαρμακερή δικαίωση του Άρη σε μια υπόθεση που επί 32 μήνες κρατούσε όμηρο την ΠΑΕ ΑΡΗΣ στο μεταγραφικό της σχεδιασμό και της επέβαλλε, δίχως καμία απολύτως ευθύνη, έναν βραχνά και έναν τεράστιο περιορισμό στον μεταγραφικό και οικονομικό της σχεδιασμό.

Ο Άρης, από τον Γενάρη του 2020 και το 4-2 επί του ΠΑΟΚ βρέθηκε σε έναν κυκεώνα νομικών διενέξεων που είχαν κοινή αφετηρία, την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.

Ο Άρης για μια ολόκληρη μεταγραφική περίοδο, του Ιανουαρίου 2020, δεν είχε δικαίωμα μεταγραφών. Το δικαίωμα το απέκτησε στα μέσα του καλοκαιριού του 2020, έχοντας ήδη χάσει μεταγραφικούς του στόχους που του στοίχισαν, μεταξύ και δικών του λαθών, τη δυνατότητα μιας ευρωπαϊκής διάκρισης. Έκτοτε ανέμενε ανά 2-3 μήνες την απόφαση του CAS, ώστε να μάθει αν θα έχει δικαίωμα μεταγραφών λόγω παράτασης έκδοσης απόφασης ή θα ενεργοποιούνταν η ποινή απαγόρευσης μεταγραφών για έναν χρόνο.

Σε κάθε μεταγραφική περίοδο η ΠΑΕ έπρεπε να κινείται σαν να ήταν η τελευταία. Αυτό βίωνε η ΠΑΕ Άρης επί 32 μήνες και 5 μεταγραφικές περιόδους (καλοκαιρινές περιόδους 2020, 2021 και 2022, χειμερινές περιόδους 2021 και 2022) +1 περίοδο που είχε καθολική απαγόρευση μεταγραφών (χειμερινή του 2020). Αν η απόφαση της 1ης Σεπτεμβρίου 2022 ήταν αρνητική για τον Άρη και ίσχυε η αρχική ποινή, η ΠΑΕ θα είχε δικαίωμα μεταγραφών τον Ιανουάριο του 2024, 16 μήνες μετά δηλαδή.

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Διότι η ΕΠΟ εξέδωσε δελτίο στον ποδοσφαιριστή Ντουρμισάι δίνοντας το δικαίωμα στον Άρη να τον χρησιμοποιήσει, ενώ δεν έπρεπε να το κάνει. Οι ανοησίες και οι ασυναρτησίες που με στόμφο και ύφος καρδιναλίων γράφθηκαν ή δημοσίως εκφράσθηκαν κατά καιρούς από «έγκριτους» και «ενημερωμένους» και «καταρτισμένους» του δικαστικού και ποδοσφαιρικού χώρου, για 3η φορά σε λιγότερο από χρόνο έπεσαν στο κενό. Ο Άρης αθωώθηκε πλήρως, η ΕΠΟ παραμένει ο μοναδικός εμπλεκόμενος που έχει τιμωρηθεί για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Έχουμε λοιπόν:

1) Σκευωρία Λάσκοφ και αφαίρεση 6 βαθμών από την Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ και στη συνέχεια από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, σκευωρία που το CAS φώτισε, απάλειψε την ποινή που για ένα πρωτάθλημα κουβαλούσε ο Αρης και επανάφερε την βαθμολογική νομιμότητα στο πρωτάθλημα που οι αποφάσεις της ΕΠΟ αλλοίωσαν.

2) Πραξικοπηματική προσπάθεια ανάκλησης της αδειοδότησης του Άρη από την Επιτροπή Αδειοδοτήσεων της ΕΠΟ βασισμένη σε έναν άρθρο (κυριολεκτικά όμως) ανύπαρκτο στον Κανονισμό Αδειοδοτήσεων. Παρεκτροπή που η FIFA με σκληρή παρέμβασή της στην ΕΠΟ σταμάτησε δίνοντας εντολή στην ΕΠΟ να μην δώσει συνέχεια σε αυτήν την πρωτοφανή ενέργεια που στόχευε στην αφαίρεση του δικαιώματος ευρωπαϊκής συμμετοχής από τον Άρη υπέρ επόμενης ομάδας στην βαθμολογία που θα αποκτούσε το δικαίωμα αυτό (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Αρης, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ η βαθμολογία του πρωταθλήματος, οι τέσσερις πρώτοι με δικαίωμα ευρωπαϊκής συμμετοχής).

3) Πλήρης αθώωση του Άρη στο φιάσκο με το δελτίο του ποδοσφαιριστή Ντουρμισάι που το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ επέστρεψε στον Άρη, και τιμωρία της ΕΠΟ από τη FIFA με ένα από τα μεγαλύτερα πρόστιμα που έχουν υπάρξει ποτέ, ύψους 500.000 ελβετικών φράγκων. Η ΕΠΟ μάλιστα έχει εδώ και δεκάδες μήνες συστήσει 3μελή επιτροπή αναζήτησης των υπευθύνων στην ΕΠΟ που με τις πράξεις και παραλείψεις τους βάρυναν την ομοσπονδία με το τεράστιο αυτό πρόστιμο και ώθησαν τον Άρη σε αυτήν την 32μηνη περιπέτεια, το πόρισμα φυσικά αγνοείται, οι υπεύθυνοι ακόμη περισσότερο. Κάποιοι φροντίζουν τα δικά τους παιδιά...

Τρεις περιπτώσεις με διαφορετική αφετηρία, άλλες απροκάλυπτα εξοργιστικές όπως η υπόθεση ανάκλησης της άδειας, άλλες με μεγαλύτερη φαντασία και διαπλοκή (αφαίρεση έξι βαθμών), ίδια αφετηρία, την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ίδιο θύμα, την ΠΑΕ Άρης, ίδια κατάληξη, πανηγυρική δικαίωση του Άρη και επιστροφή της «λάσπης» στους σκευωρούς και τα παπαγαλάκια τους.

Και κάτι που έχει τεράστια σημασία. Ο Άρης αυτό το «3 στα 3» το πέτυχε στις δικαστικές αίθουσες, ούτε κυβερνητικές τροπολογίες χρειάσθηκε, ούτε να θυσιαστεί καμία ομάδα και να καταλήξει στη Β’ Εθνική με συνοπτικές διαδικασίες. Ό,τι έλεγε ο νόμος διεκδίκησε, όχι ο νόμος της μαφίας και του υποκόσμου, αλλά ο νόμος των ευρωπαϊκών δικαιοδοτικών οργάνων.

Και κάτι που ΘΑ έχει τεράστια σημασία. Μην ξεγελασθεί κανείς φίλος του Άρη. Τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και οι δικαστικές «καρπαζιές» που εισπράττουν όσοι μεθοδεύουν τέτοιες τιμωρίες στον Άρη δεν τους πτοούν και δεν θα τους πτοήσουν. Διότι μερικώς τον στόχο τους τον πετυχαίνουν. 32 μήνες ο Άρης ζούσε με μια ενδεχόμενη τιμωρία, 10 μήνες πορεύονταν με -6 στο πρωτάθλημα.

Ο Άρης βιώνει πραγματικό κυνηγητό, κάτι που δεν έχει βιώσει ποτέ στο παρελθόν ποδοσφαιρικός σύλλογος με τέτοια συνέπεια, μεθοδικότητα και ευρηματικότητα. Μένει να δούμε αν το μένος του σήμερα ξεπεράσει το μένος του Γ.Γ. Αθλητισμού, αντισυνταγματάρχη Ασλανίδη, που επί χούντας οδήγησε από το γήπεδο στην φυλακή τρεις ποδοσφαιριστές του Άρη για… διαμαρτυρία στους διαιτητές.